به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، طی جنین زایی، مراحل اولیه تکوین پری ناتال، سلول هایی موسوم به میکروگلیا در کیسه زرده شکل می گیرند و سپس به سراسر سیستم عصبی مرکزی(CNS) نوزاد در حال تکوین پراکنده می شوند. در مغز، این میکروگلیاها تبدیل ماکروفاژهای مغزی می شوند که کارشان پاک سازی پلاک ها، سلول های آسیب دیده و عوامل بیماری زا است. یافته های مطالعه ای جدید در دانشگاه کالیفرنیا نشان می دهد که ویروس زیکا می تواند این میکروگلیاهای اولیه را آلوده کرده و در نتیجه این سلول ها کل مغز را آلوده کرده و ویروس را به سایر سلول های مغزی نیز منتقل می کنند و منجر به آسیب های عصبی مخرب می شوند.

با توجه به زمان انتقال، دکتر موتری و همکارانش در این دانشگاه، از میکروگلیاها تحت عنوان اسب تروی یاد می کنند که ویروس را طی تهاجم به مغز منتقل می کنند. برای تست این فرضیه، آن ها از سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی برای ایجاد میکروگلیاها و سلول های پیش ساز عصبی مغزی(NPCs) استفاده کردند. سپس یک سیستم هم کشتی را ایجاد کردند که برهمکنش بین دو نوع سلول را در شرایط آزمایشگاه و زمان قرار گرفتن در معرض ویروس زیکا شبیه سازی می کند. شواهد نشان داد که سلول های میکروگلیایی NPCهای آلوده به ویروس را می بلعند ولی زمانی که میکروگلیاهای آلوده به ویروس در کنار NPCهای سالم قرار می گیرند، ویروس را به آن ها منتقل می کنند. این مشاهدات نشان می دهد که میکروگلیاها مظنون اول انتقال ویروس زیکا به سیستم عصبی مرکزی طی دوران تکوین عصبی پری ناتال هستند.

مطالعات دارویی نیز نشان داد که داروی Sofosbuvir که در بازار تحت عنوان Sovaldi برای درمان هپاتیت C به فروش می رسد می تواند عفونت ویروسی NPCها را در هم کشتی با میکروگلیاهای آلوده محدود کند. این دارو مرگ سلولی را به طور قابل ملاحظه ای در NPCها کاهش می دهد و از میزان ویروس درون آن ها نیز می کاهد.

پایان مطلب/